From Kurti to Direndl
Door: patricia
Blijf op de hoogte en volg Patricia Christina
06 Januari 2012 | Zwitserland, Täsch
Here I am. Above a plate, full of delicious chicken wings and French fries. In the snow. In the cold. Not in Delhi, but in Zermatt. High in the mountains. 2012 arrived. While eating, I look back on 2011. An incredible year. A year where I went to India in April. To fight with a big fat gorilla, who had it’s grip on me for months. I won the battle. 2011, a year in where I packed twice my entire house. A year in where the Embassy of India saw me so often, that they already know my first and last name. 2011, a year, in where I have put my soul, happiness, heart, time and effort in all I had, to get there where I wanted to be.
But on December 10 there was a strange twist in the episode, called Dutchie. Temporary work in Switzerland showed up. Looking at the moment 'now' where India was still not concrete, where in the Netherlands a slow market condition is until late January, in where my financial state deplorable is… I decided to pack for the third time. The routine was already pretty good. However, one problem. I was so prepared for the three years heat, chapels, and kurties, biryani, saries, that all my winter clothes were already brought to the second hand shop in August.
And so it happened to me, right after Christmas I changed my Kurti into a Direndl. Great food exchanged for melted gruyere cheese. From beautiful colors, contrasts and dirt, to clean air and terrible coldness. Sobriety in the mountains.
My journey has begun. I arrived in Tasch, Zermatt, Switzerland. High in the mountains is my temporary home. I am now almost one week working. From early morning until late evening. Three Dutch girls are painting the city here orange. Everyone is here for their own reasons. Some because of the money to study, the other for love, the next experience, language, or to just get away from everything home. All of us, just had to put our reference point somewhere else on the planet.
With three of us we make the most of it. We look forward to those moments when we momentarily let off steam. Where we laugh at our minimum living standards, our already shrunken stomachs. We all are very well aware that this is a season where we learn a lot about life itself. Our film and our designs will soon be listed, and soon after that a new film may begin in a completely different setting. Can’t wait for that. Let it be in the heat!!!
The beauty of this is that I do not miss Netherlands. Well, I do miss my friends, but fortunately there is Skype. I miss terribly my food. My vegies, my fruit, my spice, my rice, my dahl. The decor is not where I am comfortable (SO COLD). But I am not home sick. verything in life is temporary. I know very well why I'm here and that ensures that I can do this.
By the few distractions (just hills and snow), I realize what good things in life my heart has. I also realize that you need to do in life what makes your heart jump. It is the driving force behind everything. Doing something just on mental strength, will not take you anywhere. You need to ignite the fire, else the engine doesn’t work. So with work, so with love.
The few opportunities to really communicate with the outside world, also means that I'm on some kind of retreat. A cleaning that makes me humble. That leads me back to life and trust. Which separates the weeds from the herb. With my travel shrine in my room where the butterflies, Ganesha, Pongs statue, Hanumanji are present, I'm gonna enjoy my free day and make plans for after this play…
I wish you all a very nice happy new year. May it be a year with lots of love and many wonderful moments with family and loved ones.
Love, white bum
For granny the translation below.
From Kurti to Direndl
Daar zit ik dan. Boven een bord vol met heerlijke kippenvleugeltjes en franse frietjes. In de sneeuw. In de kou. Niet in Delhi, maar in Zermatt. Hoog in de bergen. 2012 is aangebroken. Al etend, blik ik terug op 2011. Een jaar van ongelooflijkheden. Een jaar waarin ik in april in India, de strijd aan ging met een dikke vette gorilla die me maanden in zijn greep had. Het gevecht is gewonnen. Een jaar waarin ik twee keer mijn complete huis inpakte. Waarin ik de ambassade van India zo vaak bezocht heb, dat ze mij inmiddels al bij voor- en achternaam kennen. Een jaar waarin ik mijn ziel, zaligheid, hart, tijd en alle energie gestoken heb, om daar te komen waar ik wil zijn.
Maar op 10 december kwam daar een vreemde wending in het hele verhaal. Tijdelijk werken in Zwitserland. Kijken naar het moment ‘nu’ waarin India nog steeds niet concreet was, waar in Nederland de markt in een slow conditie is tot en met eind januari, waarin mijn financiële deplorabel is, besloot ik voor de derde keer mijn tas in te pakken. De routine zat er al aardig in. Echter een probleem. Ik was zo voorbereid op de drie jaar hitte, chappels, kurties en saries, dat ik al mijn winterkleding in Augustus al naar de kringloop gebracht had.
En zo geschiedde het dat ik direct na kerst van Kurti naar Direndl veranderde. Van heerlijk eten, naar gesmolten gruyere kaas. Van prachtige kleuren, viezigheid en contrasten, naar schone lucht en verschrikkelijke vrieskou. Naar nuchterheid in de bergen.
Mijn reis is inmiddels begonnen. Ik ben aangekomen in Täsch, Zermatt-Zwitserland. Hoog in de bergen is mijn tijdelijk onderkomen. Ik ben nu bijna een week werkzaam. Van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat. Met drie oranje gezinde meiden staan we hier. Ieder hier voor haar eigen reden. De een voor het geld voor haar studie, de ander voor de liefde, de volgende voor een ervaring, de talen, of om even weg te zijn uit. Allen even ons reference point ergens anders op deze aardbol zettende.
Met zijn drietjes maken we er het beste van. We kijken uit naar die momentjes waarin we heel even de stoom kunnen afblazen. Waar we lachen om onze minimale levensomstandigheden, onze inmiddels al gekrompen magen. Waar we ons maar al te goed realiseren dat dit een seizoen is waar we heel veel leren over het leven zelf. Dat onze film en onze decors straks zijn opgenomen en wij weer aan een nieuwe film mogen beginnen in een totaal ander decor.
Het mooie van dit alles is , dat ik Nederland nog niet mis. Wel mijn vriendjes en vriendinnetjes, maar gelukkig is er Skype. Ik mis wel vreselijk mijn eten. Mijn groeten, mijn fruit, mijn kruiden, mijn rijst. Het decor is ook niet waar ik me lekker bij voel (ZO KOUD). Maar heimwee heb ik helemaal niet. Alles in het leven is van tijdelijke aard. Ik weet ontzettend goed waarom ik hier ben en dat zorgt ervoor dat ik dit kan.
Door de weinige afleiding (alleen maar bergen en sneeuw), realiseer ik me ook goed welke zaken mijn hartje in het leven heeft. Ik realiseer me ook dat je dat in je leven moet doen wat je hart doet branden. Het is de motor achter alles. Iets doen alleen op mentale kracht, brengt je nergens. Je hebt het vuur nodig voor de ontsteking. Zo met werk, zo ook met de liefde.
De weinige kansen om echt te communiceren met de buitenwereld, zorgt er ook voor dat ik op een soort retraite ben. Een cleaning die me humble maakt. Die me het leven weer laat vertrouwen. Die het onkruid van het kruid scheidt. Met mijn reisaltaartje in mijn kamer waarom de vlinders, Ganesha, Pongs beeldje, Hanumanji etc staan, geniet ik nog even van mijn vrije dagje waar ik plannen maak voor hierna :)
Voor allen, een heel mooi nieuw jaar toegewenst. Een jaar met heel veel liefde & heel veel mooie momenten met familie en loved ones.
Tot gauw!
But on December 10 there was a strange twist in the episode, called Dutchie. Temporary work in Switzerland showed up. Looking at the moment 'now' where India was still not concrete, where in the Netherlands a slow market condition is until late January, in where my financial state deplorable is… I decided to pack for the third time. The routine was already pretty good. However, one problem. I was so prepared for the three years heat, chapels, and kurties, biryani, saries, that all my winter clothes were already brought to the second hand shop in August.
And so it happened to me, right after Christmas I changed my Kurti into a Direndl. Great food exchanged for melted gruyere cheese. From beautiful colors, contrasts and dirt, to clean air and terrible coldness. Sobriety in the mountains.
My journey has begun. I arrived in Tasch, Zermatt, Switzerland. High in the mountains is my temporary home. I am now almost one week working. From early morning until late evening. Three Dutch girls are painting the city here orange. Everyone is here for their own reasons. Some because of the money to study, the other for love, the next experience, language, or to just get away from everything home. All of us, just had to put our reference point somewhere else on the planet.
With three of us we make the most of it. We look forward to those moments when we momentarily let off steam. Where we laugh at our minimum living standards, our already shrunken stomachs. We all are very well aware that this is a season where we learn a lot about life itself. Our film and our designs will soon be listed, and soon after that a new film may begin in a completely different setting. Can’t wait for that. Let it be in the heat!!!
The beauty of this is that I do not miss Netherlands. Well, I do miss my friends, but fortunately there is Skype. I miss terribly my food. My vegies, my fruit, my spice, my rice, my dahl. The decor is not where I am comfortable (SO COLD). But I am not home sick. verything in life is temporary. I know very well why I'm here and that ensures that I can do this.
By the few distractions (just hills and snow), I realize what good things in life my heart has. I also realize that you need to do in life what makes your heart jump. It is the driving force behind everything. Doing something just on mental strength, will not take you anywhere. You need to ignite the fire, else the engine doesn’t work. So with work, so with love.
The few opportunities to really communicate with the outside world, also means that I'm on some kind of retreat. A cleaning that makes me humble. That leads me back to life and trust. Which separates the weeds from the herb. With my travel shrine in my room where the butterflies, Ganesha, Pongs statue, Hanumanji are present, I'm gonna enjoy my free day and make plans for after this play…
I wish you all a very nice happy new year. May it be a year with lots of love and many wonderful moments with family and loved ones.
Love, white bum
For granny the translation below.
From Kurti to Direndl
Daar zit ik dan. Boven een bord vol met heerlijke kippenvleugeltjes en franse frietjes. In de sneeuw. In de kou. Niet in Delhi, maar in Zermatt. Hoog in de bergen. 2012 is aangebroken. Al etend, blik ik terug op 2011. Een jaar van ongelooflijkheden. Een jaar waarin ik in april in India, de strijd aan ging met een dikke vette gorilla die me maanden in zijn greep had. Het gevecht is gewonnen. Een jaar waarin ik twee keer mijn complete huis inpakte. Waarin ik de ambassade van India zo vaak bezocht heb, dat ze mij inmiddels al bij voor- en achternaam kennen. Een jaar waarin ik mijn ziel, zaligheid, hart, tijd en alle energie gestoken heb, om daar te komen waar ik wil zijn.
Maar op 10 december kwam daar een vreemde wending in het hele verhaal. Tijdelijk werken in Zwitserland. Kijken naar het moment ‘nu’ waarin India nog steeds niet concreet was, waar in Nederland de markt in een slow conditie is tot en met eind januari, waarin mijn financiële deplorabel is, besloot ik voor de derde keer mijn tas in te pakken. De routine zat er al aardig in. Echter een probleem. Ik was zo voorbereid op de drie jaar hitte, chappels, kurties en saries, dat ik al mijn winterkleding in Augustus al naar de kringloop gebracht had.
En zo geschiedde het dat ik direct na kerst van Kurti naar Direndl veranderde. Van heerlijk eten, naar gesmolten gruyere kaas. Van prachtige kleuren, viezigheid en contrasten, naar schone lucht en verschrikkelijke vrieskou. Naar nuchterheid in de bergen.
Mijn reis is inmiddels begonnen. Ik ben aangekomen in Täsch, Zermatt-Zwitserland. Hoog in de bergen is mijn tijdelijk onderkomen. Ik ben nu bijna een week werkzaam. Van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat. Met drie oranje gezinde meiden staan we hier. Ieder hier voor haar eigen reden. De een voor het geld voor haar studie, de ander voor de liefde, de volgende voor een ervaring, de talen, of om even weg te zijn uit. Allen even ons reference point ergens anders op deze aardbol zettende.
Met zijn drietjes maken we er het beste van. We kijken uit naar die momentjes waarin we heel even de stoom kunnen afblazen. Waar we lachen om onze minimale levensomstandigheden, onze inmiddels al gekrompen magen. Waar we ons maar al te goed realiseren dat dit een seizoen is waar we heel veel leren over het leven zelf. Dat onze film en onze decors straks zijn opgenomen en wij weer aan een nieuwe film mogen beginnen in een totaal ander decor.
Het mooie van dit alles is , dat ik Nederland nog niet mis. Wel mijn vriendjes en vriendinnetjes, maar gelukkig is er Skype. Ik mis wel vreselijk mijn eten. Mijn groeten, mijn fruit, mijn kruiden, mijn rijst. Het decor is ook niet waar ik me lekker bij voel (ZO KOUD). Maar heimwee heb ik helemaal niet. Alles in het leven is van tijdelijke aard. Ik weet ontzettend goed waarom ik hier ben en dat zorgt ervoor dat ik dit kan.
Door de weinige afleiding (alleen maar bergen en sneeuw), realiseer ik me ook goed welke zaken mijn hartje in het leven heeft. Ik realiseer me ook dat je dat in je leven moet doen wat je hart doet branden. Het is de motor achter alles. Iets doen alleen op mentale kracht, brengt je nergens. Je hebt het vuur nodig voor de ontsteking. Zo met werk, zo ook met de liefde.
De weinige kansen om echt te communiceren met de buitenwereld, zorgt er ook voor dat ik op een soort retraite ben. Een cleaning die me humble maakt. Die me het leven weer laat vertrouwen. Die het onkruid van het kruid scheidt. Met mijn reisaltaartje in mijn kamer waarom de vlinders, Ganesha, Pongs beeldje, Hanumanji etc staan, geniet ik nog even van mijn vrije dagje waar ik plannen maak voor hierna :)
Voor allen, een heel mooi nieuw jaar toegewenst. Een jaar met heel veel liefde & heel veel mooie momenten met familie en loved ones.
Tot gauw!
-
05 Januari 2012 - 16:35
LInda:
Wauw, wat mooi geschreven!! Ben blij dat het goed gaat met je en wat heerlijk dat je dit gewoon lekker doet! Hopelijk kom je nog lekkerder terug...
Jammer dat ik je volgende week dan niet zie (ben weer even in het land!)
Liefs uit Portugal, Linda X -
05 Januari 2012 - 16:45
Trudy :
heeeeeeeee schatje, wat heerlijkom wederom van je te horen. GELUKKIG NIEUWJAAR MEIS!NIEUWE OPKOMENDE ZON!
Heb vaak aan je gedacht, ik sukkel van het ene gat in het andere en nu komt er ook nog een echt gat bij!namelijk in mijn mond!Op een cruciale plaats is een kies ziekjes en die moet eruit!eerst een gat van 3 mndn en dan een duur implantaat.waar doe ik t allemaal van???nederlandse zorgen I knw maar toch!!ben het jaar niet goed begonnen maar alles kan zomaar veranderen dat zie ik nu weer bij jou!Altijd positief blijven he?!lieve schatje ,ik blijf je volgen.Wel grappig dat je al weer zolang naar INDIA wilde en dat je nu in de sneeuw en koude zit xxxxxxxxxxxxxxx -
05 Januari 2012 - 16:51
Patricia:
hey Lin and Trud, tja, even i didn't forsee this... But it doesn't mean out of eyesight, out of heart... it's freaking cold here ;) -
05 Januari 2012 - 17:01
Deesje&co&kids:
He Trixxie! Leuk zeg... Had idd gedacht dat deze vanuit Jndia zou komen maar Zwitsie? Wouw dat lijkt me nu juist errugg gaaf! Maar ja voor ons moeders en huisvrouwen zijn al die uitstapjes en vrijheid alleen om van te dromen!! Dus geniet er ook van he! Ik zou er n moord voor doen! Haha. Greetz en kusjes dees -
05 Januari 2012 - 19:44
Ester:
Hey meis, prachtig geschreven! Onthoud: alles heeft een reden... Dus ook het feit dat je nu in Zwitserland zit. Hoop dat 2012 je prachtige, onverwachte dingen gaat brengen! -
05 Januari 2012 - 21:59
Melanie:
Hi meis,
Zit je nu het afgelopen jaar te evalueren zonder je champagne-vriendinnen? Dat kan natuurlijk niet! Als je terug bent in Nederland gaan we het boekje er nog maar 'ns bijpakken, haha.
Dikke kus en succes!
xxx Mel -
08 Januari 2012 - 10:42
Jaap En Loes:
Patricia een heel mooi nieuw jaar gewenst met veel goede gezondheid en een hoop liefde, want L is in the Air. Al een beetje gewend daar in Zwitserland. Het zullen wel hele lange dagen voor je zijn. Ik hoop dat je een hele fijne werkplek hebt gevonden met leuke mensen om je heen.
Vanmiddag gaan we naar het proefzwemmen van Jip kijken. Volgende week moet hij afzwemmen.
Met ons gaat het allemaal goed.
Groetjes Loes en Jaap. -
08 Januari 2012 - 19:34
Nattie:
Hey meissie, zorg ervoor dat je tijd neemt om te eten. Gekrompen magen klinkt wel heel dramatisch... En verder is het hard werken; tja, horeca in het hoogseizoen. Dan verbrand je wel, ja. Het klinkt alsof je je wel vermaakt met de andere twee meiden. Hopelijk blijft dat nog even zo.
Succes met de kou en de sneeuw, zie het maar als een verlengde wintersport zonder skiën of zo. Je weet waar je het voor doet en dat doel hou je voor ogen. Je kan altijd je adres doormailen waar ik een dikke trui of sokken naartoe kan sturen.
Kus, veel liefs, ook van Mark -
11 Januari 2012 - 11:07
Aukje:
lief Trixie.
Ik ben sinds gister ook weer terug en wist niet wat ik las!!!
Jij in de sneeuw! Tanzania was een beter alternatief geweest. Heel veel zon en erg heet. Maar ik heb genoten en hoop dat dat jou in die kou ook een beetje gaat lukken. Ik zal je dagelijks wat zonnestralen vanuit mijn hart sturen en je weet dan gaat het je lukken. Heel veel liefs en voor jou een beter 2012 dan dat 11 is geweest. Dus een heel warme knuffel en veel hartestralen!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
